JefVan Ranst
Wie was de man achter de Prijs Jef Van Ranst? Zijn credo was alvast duidelijk: ‘Bouwen staat niet gelijk aan het oprichten van monumenten voor het eigen ego.’ Maak kennis met deze bekende architect.
Jef (Jozef) Van Ranst werd geboren in Antwerpen, op het einde van WO II, in 1944. De stad waarin Jef opgroeide, moest opnieuw opgebouwd worden na de vele bombardementen. Ongetwijfeld zal daardoor Jefs passie voor bouwen en creëren zijn geprikkeld.
Op zijn 18de ging hij studeren in wat we nu kennen als de Artesis Hogeschool, maar daarvoor ook wel het NHIBS en het Henry Van De Velde-instituut werd genoemd. Henry Van De Velde was samen met Victor Horta de belangrijkste, Belgische architect van de de 19de eeuw. Niet alleen een architect, maar ook een kunstschilder, iemand met een voorliefde voor het artistieke. In die geest, ontwikkelde de Jef Van Ranst zich tot de bekende architect die hij zelf geworden is.
Zijn talent werd snel opgemerkt en hij mag al snel stage lopen bij gerenommeerde bureaus. Een van zijn eerste opdrachten is de renovatie van een ziekenhuis, een thema dat later ook geregeld in zijn werk zal terugkeren. De ontwikkeling van ziekenhuizen en gebouwen uit de dienstensector.
Met zijn vriend en studiegenoot Paul Storme richt hij in 1972 een eigen architectenbureau op, waarmee hij meer dan 30 jaar grote projecten zoals het iconische NIR-gebouw aan het Flageyplein in Brussel, de hoogtechnologische en functionele gebouwen van het UZA in Antwerpen, Edegem en Innogenetics in Gent, of het Casino Kursaal in Oostende coördineert.
In 2001 sterft Jef Van Ranst veel te vroeg, maar zijn geest en visie leven verder. Niet alleen in het nog steeds succesvolle architectenbureau SVR-ARCHITECTS, maar ook dankzij de Stichting Jef Van Ranst.
Visie
Jef heeft altijd een heel duidelijke kijk op het vak van architect gehad. Bouwen heeft een belangrijke maatschappelijke functie en daar mag je niet te lichtzinnig mee omgaan. Bij een opdracht is het een kunst (en dat is het eigenlijk ook) om een simpele synthese te maken van de verlangens van de klant, de hoeveelheid informatie en de vele technische mogelijkheden die er zijn.
Het komt er dus op aan om op een snelle manier een idee visueel voor te stellen. En dat kan door te schetsen. Samen rond een wit blad zitten en een project of idee zien groeien, dat is letterlijk een kunst. Een kunst die niet verloren mag gaan. Daarom hebben de echte en geestelijke erfgenamen van Jef Van Ranst een prijs in het leven geroepen. Een prijs die de schetsvaardigheid van jonge en toekomstige architecten wil belonen.
Het doel van de prijs is tweeledig. Enerzijds jonge ontwerpers opnieuw overtuigen van de rijkdom van het ontwerpen met de vrije hand en anderzijds het ook uitdrukken, in een concrete schets van een architectuurontwerp. Op die manier maak je een complexe materie vaak ook veel inzichtelijker voor niet-architecten.
In 2008 werd de Prijs Jef Van Ranst voor het eerst uitgereikt.